۳۴. ادعای بلیای منجم
در جمادی الاولی سال ۴۸۳ ه.ق مردی به نام «بلیا» در شهر بصره ظاهر شد که دستی در نجوم داشت. وی با بیان اینکه «مهدی موعود» است شمار زیادی از مردم این شهر را گمراه نمود. او جنایاتی در این شهر محقق ساخت و از جمله دارالکتب بصره را که در اسلام نظیر نداشت به آتش کشید و توانست مدتی بر این شهر حکمرانی نماید. (ر.ک: البدایه و النهایه، ج ۱۲، ص ۱۳۶)
در برخی منابع آمده است که نامبرده پس از تسلط بر بصره به اطراف و اکناف نوشت: «مهدی موعود که خلق را دعوت به حق می نماید منم. اگر طاعت و انقیاد من می نمایید از عذاب اخروی و ذلت دنیوی امن و خلاص خواهید شد و اگر قدم از دایره اطاعت من – که صاحب الزمانم – بیرون می نهید یقین دانید که در هر دو سرای به عذاب و وبال گرفتار می گردید. پس به خدای سبحانه و تعالی و امام مهدی ایمان بیاورید.» پس از انتشار این نامه سعد الدوله و سیف الدوله از فرماندهان بغداد با لشگری آراسته متوجه بصره شدند تا جائی که بلیا با شنیدن خبر آنان از ادعای خود در گذشت و به جانب بحرین گریخت. ایشان در پی او رفتند و او را از بحرین دستگیر نموده و پیش سلطان وقت «ملک شاه» بردند و صبح گاهان از سر تمسخر کلاهی بر سر او نهادند و و بر شتر سوار کردند و در تمامی شهر بغداد بگرداندند و در نهایت او را به چوبه دار آویختند. (ر.ک: تاریخ الفی، ج ۴، ص ۲۵۰۷ و ۲۵۰۸)
