سر درس مهدویت ۶۸ (نام پدر مهدی ۴)
آخرین نکته ای که می توان در خصوص عبارت «اسم ابیه اسم ابی» بیان نمود بدین سان است:
- عباد الله تهرانی، محقق کتاب «الغیبه» شیخ طوسی، برای این فقره ۳ توجیه از علمای سنی و شیعه نقل نموده است که در ادامه بیان می شود، (ر.ک: الغیبه شیخ طوسی، ص ۱۸۱) بدین سان بر فرض که تمام پاسخ های پیشین را نپذیریم و عبارت «اسم ابیه، اسم ابی» از رسول خدا صلی الله علیه و آله رسیده باشد، صریح در این نیست که نام مهدی علیه السلام «محمد بن عبد الله» است زیرا این عبارت را می توان دست کم سه گونه دیگر نیز ترجمه نمود:
الف. ممکن است مراد حضرت «اسم ابیه اسم ابنی» بوده است و راوی به جای ابنی (فرزندم) ابی (پدرم) ثبت کرده است. در این صورت منظور از ابنی امام حسن علیه السلام است و جمله اینگونه معنی می شود «اسم پدر او اسم فرزند حسن است» (یعنی محمد بن حسن)
ب. امام عصر علیه السلام و پدر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هر چند نام مشترک ندارند اما کنیه مشترک دارند و هر دو «ابومحمد» هستند و در این عبارت مراد از «اسم» کنیه است بنابراین مراد از «اسمه اسم ابی» این است که کنیه او با کنیه پرد من یکی است. البته اطلاق «کنیه» بر اسم در زبان عرب نیز رایج است.
ج. اولا بر جد نیز پدر گفته می شود و ثانیا واژه اسم نیز بر کنیه اطلاق می شود با ملاحظه این دو نکته ممکن است مراد حضرت از «اسم ابیه اسم ابی» این باشد که «کنیه جده اسم ابی» یعنی کنیه جد او امام حسین که «عبد الله» است مانند نام پدر من «عبد الله» است.