مهدویت"منجی"امام زمان"موعود"انتظار"متن و عکس مهدوی"شعرمهدوی"مدعیان دروغین مهدویت"انتظار"منتظر"شعرمهدی

سر درس مهدویت ۴۰ (مساله طول عمر مهدی موعود علیه السلام ۱۰)

 IMG_20160506_222242

  1. در درسهای گذشته جای هر گونه شک و تردید در خصوص طول عمر مهدی موعود را از بین بردیم، حادثه ای که به لحاظ عقلی و نیز تجربی هیچ منعی ندارد و به پشتوانه روایات متعدد کتب شیعه به قدرت نامحدود خدای متعال و از سر اعجاز ضرورتا محقق می شود به گونه ای که نباید هیچ خداباوری در آن تردید نماید با این همه جای تعجب است که برخی از دانشمندان اهل سنت در طول عمر آن حضرت تردید نموده اند!
  2. برخی از اندیشمندان سنی هر چند اصل وجود موعود و ظهور آن را در آخر الزمان – که از مسائل اتفاقی بین جمیع مسلمین بلکه جمیع ادیان است – پذیرفته اند؛ اما در عین حال در طول عمر آن حضرت و زنده بودن ایشان تردید نموده اند.
  3. سائح علی حسین مغربی می‏گوید: «اهل سنّت نظریه بقا و زنده ماندن مهدی‏ بیش از هزار سال تا هر زمان که خدا بخواهد را مورد انتقاد قرار داده‏اند، و می‏گویند: عمری به این مقدار هرگز در بین بشر مرسوم نبوده و دلیلی نیز از شرع بر آن وجود ندارد». (تراثنا و موازین النقد، ص ۲۰۳) جای سوالاتی چد از این نویسنده محترم وجود دارد:

آیا به راستی عمر اینچنینی در بشر مرسوم نبوده؟ آیا او عمر نوح را در قرآن یا دجال را در صحیح مسلم یا ده ها تن از معمرین را – که در کتب معتبر اهل سنت از آنها یاد شده است – ندیده است؟!

بر فرض که عمر طولانی نمونه قبلی نداشته باشد، آیا می شود آن را انکار کرد؟ با این منطق آیا نباید هر معجزه ای را که نمونه قبلی ندارد انکار کنیم؟!

آیا صدها روایت که از طریق شیعه و برخی از آنها از طریق اهل سنت نقل شده است و دلالت بر حیات امام عصر علیه السلام می نمایند کافی به عنوان «دلیل شرعی» بر این مساله نیست؟

  1. دکتر احمد محمود صبحی که نویسنده دیگری از اهل سنت معاصر است اعتقاد به طول عمر امام زمان‏ علیه السلام را از قوی‏ترین اعتراض‏ها متوجّه بر عقیده به حضرت مهدی‏ علیه السلام نزد شیعه امامی قرار داده است. او می‏گوید: «زنده ماندن مهدی بیش از هزار سال جای تردید دارد، و این خود موجب سست کردن عقیده به مهدویت از ریشه و اساس است». (نظریه الامامه لدی الشیعه الاثنی عشریه، ص ۴۱۱)

سوال جدی ما از این نویسنده محترم و هم کیشان او این است: دلیل این تردید چیست؟ آیا با منطق شما نباید در تمام اخبار غیبی که در قرآن کریم و سنت قطعی آمده است تردید نمود؟ آیا پس از اثبات «امکان عقلی و تجربی» و «اقامه دلیل شرعی» و «وجود نمونه های تاریخی» و «پذیرش قدرت بی انتهای خداوند متعال» و مسائل دیگری که در درس های قبلی پیرامون طول عمر آن حضرت بیان شد چه دلیل موجهی برای این تردید باقی می ماند؟ امید است تمامی ما از تعصباتی که چشم حقیقت بین ما را از دیدن واقعیت محروم می سازد دور باشیم.

اشتراک گذاری

ارسال یک دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.