مهدویت"منجی"امام زمان"موعود"انتظار"متن و عکس مهدوی"شعرمهدوی"مدعیان دروغین مهدویت"انتظار"منتظر"شعرمهدی

سر درس مهدویت ۴۴ (فلسفه غیبت مهدی موعود علیه السلام ۴)

 IMG_20160509_193037

  1. صفحات کتاب قطور تاریخ بشر نشان می دهد که جامعه بشری امتحان خویش را بد پس داده و در حق فرستادگان الهی و امامان معصوم وظایف خویش را به درستی به جا نیاورده است. اکثر انبیای الهی با مخالفت مردمان روبرو شدند افراد اندکی به ایشان ایمان آوردند آنها را به باد استهزاء گرفتند ای بسا دستان خویش را در خون آنها فروبردند و شهادت برایشان رقم زدند و ای بسا عمری خانه نشینی و و انزوا برای آنها به ارمغان آوردند. به راستی که فرستادگان الهی در اوج غربت و مظلومیت شعار توحید سر می دانند و البته با این همه قلبهای مستعد و دلهای آماده بسیاری را غرق در دریای نور می کردند و تا آسمانهای بلند انسانیت به پرواز در می آوردند. قرآن کریم می فرماید: «چه بسیار پیامبرانی که انبوهى دانشمندانِ الهى مسلک [و کاملان در دینِ‏] به همراه آنان جنگیدند، پس در برابر آسیب‏هایى که در راه خدا به آنان رسید، سستى نکردند و ناتوان نشدند و [در برابر دشمن‏] سر تسلیم و فروتنى فرود نیاوردند و خدا شکیبایان را دوست دارد» (آل عمران: ۱۴۶)
  2. امامان شیعه نیز از این قاعده مستثنی نبوده اند و طعم تلخ بی وفائی و کوتاهی مردمان عصر خویش را بسیار چشیدند. مردمانی که آنها را خانه نشین نمودند گِرد دیگران حلقه زدند و غیر آنها را به ریاست برگزیدند از یاری آنها شانه خالی کردند و حتی در مقابل آنها صف کشیدند ای بسا برای ریختن خون پاک آنها بر یکدیگر سبقت گرفتند و جام زهر را به جان ایشان نوشانیدند و تاب تحمل عدالت آسمانی آنها را برنتابیدند. بهترین شاهد بر این مظلومیت جانگداز این است که هیچ یک از آنان به مرگ طبیعی از این دار فانی رخت بر نبست بلکه همگی به فیض شهادت نائل آمده و به دست ظالمان و جباران عصر خویش به لقای حق شتافتند از همین روی امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند: «از ما امامان نیست مگر اینکه مسموم می شود و یا [به ضرب شمشیر] کشته می شود» (کفایه الاثر، ص ۲۲۷)
  3. از آنچه گذشت به روشنی در می یابیم که اگر مهدی موعود علیه السلام – که آخرین ذخیره الهی است – نیز در سراپرده غیبت فرو نمی رفت و مانند اجداد طاهرینش در بین مردم ظهور داشت سرنوشتی غیر از «مرگ» برای او رقم نمی خورد به همین جهت است که در بسیاری از روایات فلسفه و حکمت غیبت آن بزرگوار در «ترس از کشته شدن» دانسته شده است. برای نمونه امام صادق علیه السلام می فرماید: «برای قائم علیه السلام قبل از اینکه قیام کند غیبتی است» راوی می پرسد به چه دلیل و امام پاسخ می دهد «او می ترسد» آنگاه امام علیه السلام با دست خویش به شکم اشاره می کند یعنی «کشته می شود» (کافی، ج ۱، ص ۳۳۸) در درس بعد در خصوص این حکمت بیشتر توضیح خواهیم داد.
اشتراک گذاری

ارسال یک دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.