مرا به معرفت اندکم ببخش آقا

تقدیم به اباعبدالله الحسین
“مرا به معرفت اندکم ببخش آقا”

چگونه شکر کنم رحمت مدام ترا

چه خوانم این همه لطف علی‌الدوام ترا

تو سفره‌دار دو دنیایی از ازل ما نیز

مشرّفیم از آن روز، بارِ عام ترا

طمع به اطعمه‌ جنت‌النعیمش نیست

چشیده هر که گوارایی طعام ترا

میان خلق محال است محترم باشد

مگر کسی که نگه داشت احترام ترا

دوای غیر تو اصلاً به درد ما نخورَد

هزار شکر مریضیم التیام ترا

مرا به معرفت اندکم ببخش آقا

به دل ندارم اگر ذره‌ای مرام ترا

حسین گفتم و بر لوح سینه‌ام با اشک

دلم شکست نوشتم همینکه نام ترا

به این امید سلامت نموده‌ام هر شب

که بشنوم سحری پاسخ سلام ترا

فرات بر لب من تا ابد گوارا نیست

از آن زمان که رها کرد تشنه‌، کام ترا

عجیب نیست سرت را به نیزه سنگ زدند

غریبی و نشناسد کسی مقام ترا

شاعر:ساراهوشمندی