اشک خالصانه برای امام حسین علیه السلام
مرحوم کل احمد آقا رحمت الله علیه می فرمودند:
« هرگاه برای مشکل و پیشامد ناگواری حالت بغض و گریه داشتید ،
حتما آن را به واقعه ی کربلا متصل کنید ، تا حضرت به واسطه ی آن ،
عنایت خاص به شما مبذول کند و اشک ها هم نورانی شود.»
و می فرمودند:« اشک برای امام حسین اگر خالصانه باشد ، نتایج عجیبی دارد:
نتیجه ی اول آن این است که گریه ی برای سیدالشهداء ،
حب و بغض را زیاد می کند ؛ و دین هم که چیزی جز حب و بغض نیست.
دومین نتیجه ی اشک ، آن است که گریه ی حقیقی و خالص ، انسان را سخی می کند.
تنها محک محبت راستین و گریه ی خالصانه این است که پس از گذشت مدتی ،
احساس می کنید که صفت احسان و ایثار در وجودتان زیادتر از گذشته شده است.
و نتیجه ی سوم آن است که گریه بر امام حسین خود به خود آدم را نورانی می کند و
با توسل مداوم و گریه ی صادقانه ، جلوه ی خدایی پیدا می کنیم.
چهارم آنکه هرگاه تقصیری از آدم سر می زند ،
در صفحه ی دل کدورتی ایجاد می شود که با هزاران آب توبه نیز پاک نخواهد شد.
آثار بعضی از گناهان ابدی است و تا قیام قیامت در نامه ی اعمال انسان باقی می ماند ،
اما گریه ی برای سیدالشهداء مانند تیزآب می ماند و
لکه های آن گناهانی را که با هیچ استغفاری پاک نمی شود ، شستشو داده و از بین می برد ؛
لذا وقتی از مجلس روضه بیرون می آییم ، در وجودمان احساس سبکی و راحتی می کنیم.
منبع:آثار و برکات توسل به امام حسین ص ۸۸ و ۸۹
مولف: سید عباس اسلامی