سر درس امامت ۹۷ (توسل، دومین نتیجه ولایت تکوینی ۶)
گاهی برای تردید در توسل گفته می شود: «هر چند اصل توسل شرک نیست اما توسل به اولیای الهی امری بیهوده و لغو و باطل است زیرا ایشان مرده اند و پس از مرگ صدای ما را نمی شنوند و مکان ما را نمی بییند» این تصور باطل در اندیشه شیعه جایگاهی ندارد و در مضامین روایات ما مردود اعلام شده است. در متن برخی زیارت نامه ها می گوئیم: «ای مولای من! شهادت می دهم که شما کلام مرا می شنوید و مقام مرا می بینید و مکان مرا می شناسید و سلام مرا پاسخ می گویید.» (المزار الکبیر ، ۲۵۱) با این همه برای روشن شدن مساله به برخی نکات که در نزد غیر شیعه نیز مسلم است اشاره می نمائیم:
اولا: زندگی شهیدان پس از مرگ آنان نیز ادامه دارد (ر.ک: آل عمران: ۱۶۹) بنابراین امامان و پیامبران که مقام بالاتری نسبت به شهیدان دارند، بعد از مرگ ظاهری زندهاند.
ثانیا: از دیدگاه قرآن، مرگ فنا و نابودی انسان نیست بلکه انتقال از عالمی به عالم دیگر است. (ر.ک: سجده: ۱۰ و ۱۱ و زمر:۴۲)
ثالثا: در قرآن، صالح پیامبر و شعیب پیامبر با امت هلاک شده خود، سخن می گویند. آیا ایشان نمی دانسته اند که مردگان از شنیدن محروم هستند؟! (اعراف: ۷۸–۷۹ و ۹۱–۹۳) علاوه بر این در قرآن خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله فرمان میدهد تا با پیامبران پیشین گفتگو کند. (زخرف: ۴۵) جالب اینکه در صحیح بخاری از گفتگوی پیامبر با کشته شدگان جنگ بدر خبر داده شده است. (صحیح البخاری، ج۵، ص۷۶)
رابعا: احادیث بسیاری از اهل سنت در مورد صلوات فرستادن بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلام دادن به او پس از رحلت آن حضرت از راه دور یا نزدیک وارد شده است و تصریح شده که پیامبر این سلامها و درودها را میشنود و به آنها پاسخ میگوید. (سنن ابو داود: ج ۲، ص ۲۱۸) به راستی اگر پیامبر نمی شنود پس اهل سنت در تشهد نماز به چه کسی سلام می دهند و می گویند: «اَلتَّحِیَّاتُ للهِ وَ الصّلَوَاتُ وَ الطَّیِّبَاتُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ» و چگونه بر انبیاء و خاندان ایشان صلوات می فرستند و می گویند: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عَلَی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَی اِبْرَاهِیْمَ وَ عَلَی آلِ اِبْرَاهِیْمَ اِنَّکَ حَمِیْدٌ مَّجِیْد. اَللَّهُمَّ بَارِکْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عَلَی آلِ مَحَمَّدٍ کَمَا بَارَکْتَ عَلَی اِبْراهِیْمَ وَ عَلَی آلِ اِبْراهِیْمَ اِنَّکَ حَمِیْدٌ مَّجِیْد»