شیعه و سنی برادرند

“یا ایها المسلمون اتحدو…”
با توجه به شرایط فعلی جهان، ضرورت اتحاد بین مسلمانان بیش از پیش احساس میشه.

حربه دشمنان دین، ایجاد تفرقه بین مذاهب مختلف هست. در این شرایط ما
باید بیدار باشیم و با ایجاد وحدت بین مذاهب، زمینه ساز ظهور آخرین منجی
باشیم، نه اینکه دست به دست دشمن بدیم و بذاریم به اهداف شوم خودشون برسن.
خداوند در قرآن مجید می فرماید: واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا: به ریسمان
الهی چنگ زنید و از تفرقه بپرهیزید. سوره مبارکه آل عمران، آیه ۱۰۳

امیرالمؤمنین در نهج البلاغه می فرماید: إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یَعِظْ أَحَداً
بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ فَإِنَّهُ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِینُ (نهج
‏البلاغه، خطبه ۱۷۶) یعنی قرآن حَبْلُ اللَّهِ است. رهبر الهی حَبْلُ
اللَّهِ است. زیرا وقتی راه زیاد شود مردم متفرق می شوند ولی اگر راه یکی
باشد مردم متفرق نخواهند شد. لذا قرآن می فرماید: وَ لا تَتَّبِعُوا
السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَنْ سَبیلِهِ (انعام/۱۵۳) یعنی راه ها که
زیاد شد، جمعیت ها هم متفرق می شوند. یعنی تا وقتی رهبر یکی باشد، همه در
یک راه هستند ولی وقتی راه ها زیاد شد، مردم هم متفرق می شوند و چند دستگی
به وجود می آورد. یعنی عامل تفرقه راه ها و خطوط متعدد است و اگر از ابتدا
راه ها یکی باشد مشکلی به وجود نمی آید.

حَبْلُ اللَّهِ قرآن و رهبر الهی و ایمان است. قرآن می گوید: تفرقه همیشه توسط
ابرقدرت ها است. تفرقه به وجود می آورند تا بتوانند مردم را به استضعاف
بکشانند. درباره ی فرعون می فرماید: وَ جَعَلَ أَهْلَها شِیَعاً
یَسْتَضْعِفُ طائِفَهً مِنْهُمْ (صص/۴) یعنی فرعون اهل شهر را گروه گروه
قرار داد. (شیعه به معنای گروه گروه است) بعد که گروه گروه شدند آن ها را
به استضعاف کشید. علت وجود مستضعف در جامعه تفرقه است، زیرا بر اساس تفرقه و
متفرق شدن ضعیف و نفوذپذیر می شوند. مثل قصه ی پدری است که وقتی یک چوب را
به فرزندش داد، فرزند توانست آن را بشکند ولی وقتی یک دسته چوب را به او
داد نتوانست بشکند. بعد به آن ها گفت: اگر تنها باشید شکست پذیر هستید ولی
اگر با هم باشید، هرگز نخواهید شکست

عامل تفرقه شرک است. یعنی کسی که تفرقه بوجود می آورد مشرک است. قرآن می
فرماید: وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکینَ مِنَ الَّذینَ فَرَّقُوا
دینَهُمْ (روم/۳۱-۳۲) یعنی مشرک نباشید و مشرک تنها کسی نیست که بت پرست
باشد، بلکه ممکن است خداپرستی باشد که در دین و مکتب تفرقه بیندازد. پس کسی
که در دین و امت هم تفرقه به وجود بیاورد مشرک است. تفرقه عذاب الهی است.
قرآن می فرماید: قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلى‏ أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ
عَذاباً مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ
شِیَعاً (انعام/۶۵) خدا می فرماید: من سه نوع عذاب دارم: ۱- آسمانی(از
بالای سر) ۲- زمینی(از زیر پاهایتان) ۳- تفرقه است. یعنی خداوند تفرقه را
در کنار عذاب آسمانی و زمینی آورده است و این خیلی مهم است. آنچه باعث
تفرقه و عامل آن باشد در اسلام حرام است. من و شما با هم دوست هستیم ولی
کسی می آید و غیبت شما را به من یا بر عکس می کند و به این ترتیب بین من و
شما تفرقه می اندازد.

هفته وحدت گرامی باد