مهدویت"منجی"امام زمان"موعود"انتظار"متن و عکس مهدوی"شعرمهدوی"مدعیان دروغین مهدویت"انتظار"منتظر"شعرمهدی

سر درس امامت۱۲ (عصمت امام در تمام عمر، پیام دوم آیه ابتلاء (۴))

۴۸-۱

 

  1. گذشت که امام در تمام عمر اهل عدالت است و ذره ای ظلم و ستم در کارنامه او دیده نمی شود.
  2. ممکن است سوال شود: «آیا عادل بودن امام در تمام عمر با عصمت امام تفاوت ندارد؟» به دیگر سخن آنچه گفتیم این بود که امام در تمام عمر عادل است اما گویا عصمت امام مدعای دیگری است زیرا معصوم کسی است که کوچکترین خطائی را حتی از سر سهو و فراموشی انجام نمی دهد بنابراین ممکن است کسی در تمام عمرش عادل باشد و هیچ ظلمی را مرتکب نشود اما در عین حال در برخی از موارد اشتباهات و خطاهائی حداقل از روی فراموشی از او سر بزند بنابراین از آیه «عدالت» امام ثابت شده است نه «عصمت امام».
  3. حقیقت این است که اینگونه نیست و عدالت به معنای حقیقی کلمه همان عصمت به معنای حقیقی کلمه است. اگر در معنای واژه «عدل» و «ظلم» توجه نمائیم این امر روشن می شود.
  4. عدل به معنای «قرار دادن اشیاء در جای خویش» و متقابلا ظلم به معنای «قرار دادن آنها در جای دیگر» است. اگر به زمامداری که حقوق مردم را به آنها می دهد عادل می گویند به همین جهت است زیرا حق مردم را در جای خودش قرار می دهد و اگر به اختلاس گران و رشوه گیران ظالم می گویند به همین دلیل است زیرا حق را در جای خویش قرار نداده به ملکیت خود در می آورند.
  5. علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرماید: «عدالت هر چیزی را در جای خودش می نشاند» (نهج البلاغه، ۵۵۳)
  6. بنابرآنچه گفت مشخص می شود هر خطائی، بزرگ باشد یا کوچک، عمدی باشد یا سهوی و … مصداق ظلم است زیرا هر خطائی در حقیقت «قرار دادن یک شیء در غیر جای خودش است» مثلا هنگامی که یک معلم حتی بدون عمد مطلب اشتباهی را به دانش آموز یاد می دهد به یک معنا ظلم کرده است زیرا مطلب اشتباه نباید در ذهن کودک دانش آموز جای می گرفت و جای او آنجا نبود.

۶ بنا بر آنچه گفته شد معلوم می شود امام در تمام عمرش عدالت پیشه است به این معنا که تمام امور را به جا انجام می دهد و در نتیجه هیچ خطای کوچک یا بزرگی از او سر نمی زند و این چیزی جز عصمت نیست.

در نکات بعد به پیام جدیدی از آیه ابتلاء اشاره خواهیم کرد

اشتراک گذاری

ارسال یک دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.