آخر امام شیعیان می آیی از راه(شعر مهدوی)

آخر امام شیعیان می آیی از راه
ای ماهِ از دیده نهان، می آیی از راه

از این سفر محضِ دعای بی قراران
ای مهدیِ صاحب زمان می آیی از راه

تا که بخوانی بر فرازِ بام کعبه
نام علی را در اذان، می آیی از راه

در هیبتت از حیدر و در چهره خود
از مادرت داری نشان، می آیی از راه

تا که بگیری انتقام عمه ات را
از کوفیان و شامیان می آیی از راه

با ذوالفقار از پای کعبه سمتِ شامات
پای ضریح عمه جان می آیی از راه

تو وعده دادی که بیایی حتم دارم
روزِ قرارِ عاشقان می آیی از راه

آقا کجایی تا کمی روضه بخوانی؟
یک صبح جمعه روضه خوان می آیی از راه

حس می کنم با نوحۀ معروفِ عباس…
“ای ساقیِ لب تشنگان” می آیی از راه

مهدی مقیمی