۶۰. ادعای سید علی محمد شیرازی ۴
سیّدعلی محمّد باب از آغاز دعوت خود، عقاید و آرای عجیبی ابراز داشت که به برخی اشاره می شود:
- برتر دانستن خود از تمام انبیا: آنچه از مهم‌ترین کتاب او نزد پیروانش، یعنی کتاب بیان، فهمیده می‌شود آن است که وی خود را برتر از همه انبیاء الهی می‌انگاشته و مظهر نفس پروردگار می‌پنداشته است (بیان عربی، ص۱)
- منسوخ شدن اسلام با ظهورش: وی عقیده داشته که با ظهورش، آیین اسلام منسوخ و قیامت موعود در قرآن، به‌پا شده است. (لوح هیکل الدین، ص۱۸)
- مبشر ظهور بعدی خواندن خود: به‌علاوه، سیّدعلی محمّد خود را مبشّر ظهور بعدی شمرده و موعود بعدی را «مَنْ یُظْهِرُهُ اللّه» خوانده است و در ایمان پیروانش به او، تأکید فراوان دارد. (بیان عربی، ص۵) پس از او تا ۲۵ نفر ادعای «من یظهره الله» بودن کردند. (قرن بدیع، ص۲۶۱) و در این میان حسینعلی بهاء بیش از دیگران اقبال داشت و توانست با ادعای پیامبری و من یظهره الله بودن آیین بهائیت را پایه گذاری نماید.
- خشونت وی نسبت به غیر بابی: سیّد علی محمّد در حقانیّت این آرا پافشاری نموده و نسبت به افرادی که بابی نباشند، خشونت بسیاری را سفارش رده است، چنان‌که در الواح بیان، درباره وظیفه اوّلین فرمان‌روای بابی می‌گوید: «لن تَذَرَ فوقَ الأرضِ إذا اسْتَطاعَ أحداً غیرَالبابیّین؛ چون فرمان‌روای بابی توانایی یافت، هیچ‌کس ـ جز بابی‌ها ـ را برروی زمین باقی نگذارد». (لوح هیکل الدین، ص۱۵)
- ممنوع دانستن مطالعه غیر کتاب بیان: و در بیان فارسی فرمان می‌دهد که همه کتاب‌ها را محو و نابود کنند جز کتبی که درباره آیین وی پدید آمده یا می‌آید (بیان فارسی، ص۱۹۸) و همچنین تأکید کرده است که پیروانش جز کتاب بیان و آنچه بدان وابسته می‌شود، نیاموزند. (بیان عربی، ص۱۵)
